بررسی برخی ویژگی های فیزیکی خاک و صفات رشدی گیاه شنبلیله تحت کاربرد کود زیستی و تنش آبی

در مناطق خشک و نیمه خشک، شرایط خاک جهت رشد گیاه چندان مطلوب نیست و تنش خشکی سبب کاهش عملکرد گیاهان می شود. بر این اساس، به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی بر بهبود پایداری خاک و کاهش اثر تنش آبی در شنبلیله، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با فاکتور تنش آبی در پنج سطح آبیاری I100، I90، I80، I70 و I60 (100، 90، 80، 70 و 60 درصد بر پایه تخلیه رطوبتی خاک) و چهار سطح کود زیستی (شاهد، جلبک وکوزیومL ha-1  5، جلبک آلگا L ha-1 5 و قارچ مایکوریزاg pot-1  50) با سه تکرار در شرایط گلخانه ای به صورت گلدانی اجرا شد. ویژگی های منحنی رطوبتی خاک، میانگین وزنی قطر خاکدانه ها و کربن آلی در خاک و صفات وزن تر اندام هوایی، نشت یونی، رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل کل) و پرولین در گیاه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میانگین وزنی قطر خاکدانه ها و کربن آلی به ترتیب به مقدار 77/0 میلی متر و 72/1 درصد و بیش ترین وزن تر اندام هوایی و کلروفیل کل در شرایط بدون تنش و با استفاده از کود مایکوریزا حاصل شد. همچنین یافته ها نشان داد بیشترین میزان نشت یونی به مقدار 66/51 درصد در شرایط تنش و عدم استفاده از کود زیستی حاصل شد. در پژوهش حاضر، استفاده از کود مایکوریزا در شرایط تنش باعث کاهش معنی دار نشت یونی، محتوای پرولین و افزایش رطوبت وزنی خاک در مقایسه با عدم استفاده از کود زیستی گردید.