واکاوی مولفه های کالبدی فضای بینابینی و معماری زیست گرا مجتمع مسکونی در کلان شهر اصفهان (نمونه موردی: مجتمع مسکونی زیتون)

مجتمع های مسکونی در دوران معاصر در شهر اصفهان بدون توجه به عوامل معماری زیست گرا بنا شده اند و این عمل علاوه بر خدشه دار شدن کیفیت کالبد فضای بینابینی این مجتمع ها شده است. این فضاها، صرفا فضاهایی خالیو باقی مانده نیستند، بلکه بالعکس به طور دایم در حال حرکت می باشند و به خوبی می توانند ارتباط میان انسان و محیط را برقرار نماید. فقدان این فضا در مجتما های مسکونی موجب عدم آسایش روحی ساکنین گشته است. از این روهدف پژوهش حاضر، بررسی فضای بینابینی در مجتمع مسکونی زیتون اصفهان مبتنی بر رویکرد معماری زیست گرا است. سیوال مطرح این است که میان مولفه های کالبدی(مصالح، هندسه، ارتفاع ساختمان های همجوار و ابعاد) فضای بینابینی مجتمع مسکونی زیتون شهر اصفهان با معماری زیست گرا از دیدگاه ساکنین چه رابطه ای برقرار است؟. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق کیفی- کمی از نوع توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش استدلال منطقی همراه با شیوه گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای و میدانی با ابزار پرسشنامه و استفاده از آزمون همبستگی به این نتیجه رسید که مولفه های کالبدی فضای بینابینی زیست گرا در مجتمع مسکونی زیتون شهر اصفهان، (مصالح، هندسه، ابعاد، ارتفاع ساختمان ها همجوار) علاوه بر بهبود عملکرد اقلیمی و زیست محیطی موجب ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین و سلامت روحی آن ها به دلیل استفاده از سیستم و فرآیندهای طبیعی گشته است و رابطه ای پیوسته از کنش های متقابل میان مولفه های کالبدی فضای بینابینی مجتمع مسکونی زیتون کلان شهر اصفهان و معماری زیست گرا در جهت بهبود رابطه انسان و محیط، آفرینش فضا و ادراک آن نهفته است. همچنین نتایج با توجه به دیدگاه مخاطبین نتایج نشان داد که میان مولفه های کالبدی (مصالح، هندسه، ارتفاع ساختمان های همجوار و ابعاد(طول و عرض) فضای بینابینی با معماری زیست گرا از دیدگاه ساکنین در مجتمع مسکونی زیتون ارتباطی معنادار با سطح میانگین معناداری98% برقرار است و متغیرها با یکدیگر هم جهت و مثبت ارزیابی شده اند.