مدل سازی و تحلیل شدت تصادفات با علت تامه عدم توجه به جلو در دوران محدودیت های تردد کرونا با رگرسیون لجستیک

تصادفات رانندگی یکی از عامل های اصلی مرگ در جهان محسوب می شود. آمارهای تصادفات نشان می دهد که عدم توجه به جلو بیشترین علل تامه تصادفات می باشد. از زمان شیوع کووید-19، سیاست های محدودیت سفر که به در شهرهای جهان اتخاذ شد، نقش عمیقی در تغییر الگوهای سفر ایفا کرد. یکی از عواملی که در سال های اخیر بر رفتار ترافیکی تاثیرگذار بود، همه گیری کرونا بود. از همین رو محدودیت هایی برای تردد ها وضع شد و رفتارهای ترافیکی متاثر بر آن بود. منع تردد سبب استفاده بیش از حد کاربران راه برای برقراری ارتباط به وسیله اپلیکیشن های ارتباطی در گوشی های همراه گشت. بررسی عدم توجه به جلو در کنار دیگر عوامل تاثیرگذار در شدت تصادفات، با استفاده از مدل های شدت تصادفات بر حسب پارامتر موثر در آن، امکان پذیر است. در این مقاله تصادفات درون شهری با علت تامه عدم توجه به جلو در طی دوران همه گیری کرونا با استفاده از رگرسیون لجستیک و اطلاعات مربوط به سال های 1397 تا 1401 در سه بازه زمانی 20 ماه قبل از شیوع کرونا، 20 ماه حین همه گیری کرونا و ماه های اعلام پایان کرونا و برداشتن منع تردد ها مورد تحلیل قرار گرفت. مدل نهایی نشان می دهد که متغیرهای مستقل روز چهارشنبه، رانندگان مرد مقصر بالای 60 سال، نحوه برخورد جلو به جلو و وسیله نقلیه مقصر پراید سبب افزایش احتمال وقوع تصادف فوتی یا جرحی نسبت به تصادف خسارتی می شوند. متغیرهایی با ضرایب منفی (ساعت 6 تا 21، شرایط سطح راه خشک، آب و هوای صاف و وضعیت روشنایی روز) سبب کاهش احتمال وقوع تصادف فوتی یا جرحی نسبت به تصادف خسارتی می شوند.