بررسی چگونگی تاثیر کیفیت پیوستگی فضایی در ورودی ها بر میزان حضور پذیری در بازار (نمونه موردی: بازار سنتی شهر شیراز)

حضور پذیری مردم در یک فضای عمومی، بسیاری از مسایل ازجمله حوزه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... مرتبط با آن فضا را تحت تاثیر قرار داده و عامل اصلی در تعیین میزان موفقیت آن فضا به شمار می رود. از سویی هر فضای شهری از طریق لبه هایش با محیط پیرامونی آن در ارتباط است که در این خصوص پیوستگی فضایی در لبه ها، عامل اصلی در تعیین نوع و شکل ارتباط با فضای پیرامونی است. بنابراین پیوستگی فضایی در ورودی های یک مجموعه شهری به عنوان جزیی از لبه، می تواند تاثیر بسزایی در افزایش حضور پذیری در آن مجموعه داشته باشد. با این توضیح در این پژوهش، موضوع چگونگی تاثیر پیوستگی فضایی در ورودی های یک مجموعه عمومی شهری بر میزان تمایل افراد به حضور پذیری در آن مجموعه موردبررسی قرار می گیرد که دراین ارتباط، مجموعه بازار سنتی شیراز به عنوان نمونه موردی تحقیق مدنظر قرارگرفته است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی مبتنی بر ترکیب روش های کمی و کیفی در گردآوری و تحلیل داده ها است که بسته به ماهیت شاخص های تحلیل در بخش های مختلف، از روش های مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه و نرم افزار Depthmap ارزیابی ابعاد مختلف موضوع بهره گرفته شد. نتایج تحقیق درنهایت حاکی از وجود یک رابطه مستقیم میان پیوستگی فضایی در بعضی از ورودی های بازار و تمایل به استفاده از آن ورودی ها جهت حضور در بازار داشت. همچنین تداوم کالبدی، تداوم کارکردی و تداوم بصری ازجمله ابعاد پیوستگی فضایی در ورودی ها هستند که مجموعه این عوامل می توانند بر میزان حضور پذیری در یک فضای شهری (به عنوان مثال بازار) نقش داشته باشند.