ارزیابی ریسک خط لوله انتقال گاز شیرین خشک با استفاده از متدولوژی جدید ارزیابی ریسک ناشی از خوردگی خطوط لوله انتقال گاز

«ریسک» یک بیان ریاضی است که از ضرب احتمال وقوع یک واقعه در پیامد آن بدست می آید. برای سال های متمادی، انواع روش های کیفی، وزن دهی و امتیاز دهی جهت ارزیابی ریسک خطوط لوله در صنعت مورد استفاده بوده اند و خروجی این روش ها نیز به صورت کیفی بود؛ این در حالی است که در مناطقی که نیاز به نتایج مستدل احساس شود، از روش های امتیاز دهی و شاخص گذاری استفاده نمی شود. به همین دلیل توسعه متدلوژی که نتایج حاصل از آن دقیق تر، کاربردی تر و قابل استنادتر باشد بسیار جالب توجه و جذاب است. در این تحقیق متدلوژی جدیدی جهت ارزیابی ریسک ناشی از خوردگی خطوط لوله انتقال گاز توسعه داده شد که در آن احتمال از کار افتادگی ناشی از تهدید خوردگی ناشی از خاک و خوردگی داخلی به صورت تابعی از مدت زمان باقی مانده تا از کار افتادگی ارایه می شود؛ همچنین پیامدهای ناشی از کار افتادگی نیز با توجه به ماهیت سیال و مساحت متاثر از نشتی به صورت هزینه مشخص می شود و در نهایت ریسک از کار افتادگی در قالب «میزان پیامد در واحد زمان» ارایه می گردد. به منظور بررسی قابلیت کاربرد این متدلوژی، قطعه ای به طول 10 کیلومتر از یک خط لوله 30 اینچی توسط متدلوژی حاضر مورد ارزیابی ریسک قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین ریسک این خط لوله مربوط به قسمت هایی است که در داخل غلاف گرفته اند و میزان ریسک آنها برابر با 15096.44 دلار در سال است.