ارائه مدل فعالیت بدنی زنان ایرانی در اوقات فراغت در مراحل مختلف زندگی

هدف این تحقیق نظریه پردازی و ارایه مدل برای فعالیت بدنی زنان ایرانی در اوقات فراغت در مراحل مختلف زندگی بود. روش تحقیق نظریه داده بنیاد، رویکرد نظام مند بود. همچنین نمونه گیری از نوع نمونه گیری نظری بود. تحلیل داده ها به روش «پرسش» و «مقایسه» مستمر انجام شد. به منظور رسیدن به اشباع نظری ضمن بررسی حدود 300 مقاله پژوهشی، با 136 خانم 7-78 ساله ایرانی که به طور مرتب به فعالیت بدنی می پرداختند بعلاوه 17 مادر و 6 پدر، مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. در پایان مرحله کدگذاری باز 12 مقوله اصلی شناسایی شد و فعالیت بدنی به عنوان مقوله محوری انتخاب شد. در پایان مرحله کدگذاری گزینشی، یک مدل مفهومی برای کل مراحل زندگی و یک نمودار از میزان فعالیت بدنی در مراحل مختلف زندگی طراحی شد. همچنین تفاوت های اصلی شرایط زنان ایرانی برای انجام فعالیت بدنی در مراحل مختلف زندگی نیز مشخص گردید. یافته ها نشان داد مادر در مرحله کودکی، پدر در مرحله نوجوانی، انگیزه های شخصی در مرحله جوانی، ترس در مرحله میانسالی و فرزندان در مرحله سالمندی مهمترین سوق دهنده زنان ایرانی برای انجام فعالیت بدنی هستند. همچنین مشخص شد میزان فعالیت بدنی زنان ایرانی در مراحل مختلف زندگی به دلایل مختلف در نوسان است بطوریکه در پایان مرحله کودکی در بالاترین و در هنگام «فرزندآوری و فرزندپروری» و «کهولت سن» در پایین ترین حد خود قرار دارد.