تاثیر حکمرانی نظارتی بر توسعه منابع انسانی با نقش میانجی رفتار سیاسی کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران

منابع انسانی و پتانسیل بالقوه آن ها عامل اصلی موفقیت یک سازمان است. با در نظر گرفتن این اصل مهم، هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر حکمرانی نظارتی بر توسعه منابع انسانی با نقش میانجی رفتار سیاسی کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران است. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری، براساس زمان حال نگر، از نظر هدف کاربردی و به لحاظ جمع آوری اطلاعات میدانی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل در ادارات ورزش و جوانان ایران است که بنا بر آمار اعلام شده از سوی امور اداری 830 نفر (569 مرد و 321 زن) می باشند. نمونه آماری طبق جدول مورگان به تعداد 263 نفر از بین جامعه آماری به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. نمونه گیری زن و مرد به روش تصادفی از نوع طبقه ای نسبتی انتخاب بود که تعداد 161 نفر مرد و 102 نفر زن مشخص گردید. ابزار اندازه گیری این پژوهش سه پرسشنامه «حکمرانی نظارتی» صفری (1399)، «رفتار سیاسی» تان (2016) و «توسعه منابع انسانی» تزفریر، براک و دولند (2004) بود. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که حکمرانی نظارتی بر توسعه منابع انسانی تاثیر دارد، اما متغیر رفتار سیاسی نقش میانجی گری را در این ارتباط ایفا نمی کند. لذا با توجه به تاثیر ابعاد حکمرانی نظارتی- یعنی استقلال سازمانی، فرهنگ نظارتی، شفافیت نظارتی و سیاستگذاری مالی یکپارچه بر توسعه منابع انسانی این وزارتخانه- مدیران ارشد وزارت ورزش و جوانان باید این ابعاد  توسعه منابع انسانی را تقویت نمایند.