تاثیر دو هفته تمرین تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون بر برخی شاخصهای آنابولیکی فوتبالیستهای نوجوان آماتور

هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر دو هفته فعالیت ورزشی تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح سرمی هورمون رشد،1 IGF- و لاکتات پسران فوتبالیست نوجوان آماتور است.

روش شناسی:

در یک طرح نیمه تجربی 24 پسر فوتبالیست نوجوان آماتور با میانگین و انحراف معیار سن 79/0± 79/17 سال، قد 37/3± 41/175 سانتی متر و وزن 49/4± 12/69 کیلوگرم به صورت داوطلبانه انتخاب و براساس VO2max به دو گروه12 نفره تمرین تناوبی با و بدون محدودیت جریان خون تقسیم شدند. پروتکل تمرینی تحقیق حاضر با شدت 75-60 درصدMHR چهار جلسه در هفته (در هفته اول سه تکرار و هفته دوم چهار تکرار مسافت400 متر) اجرا شد. استراحت بین تکرارها 80-60 ثانیه بود. فشار کاف برای پایین تنه در وهله های فعالیت 140 تا 180 میلی متر جیوه تنظیم شد. نمونه های خونی به میزان 5 سی سی در دو مرحله قبل از شروع پروتکل تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی برای اندازه گیری شاخص هایGH ، IGF-1 سرمی اخذ شد. مقادیر لاکتات نیز بلافاصله بعد از آزمون رست گرفته شد. از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0≥α استفاده شد.

نتایج تحقیق افزایش معنی دار GH (p=0/016) و لاکتات (p=0/000) سرمی را در گروه تمرین تناوبی با BFR در مقایسه با گروه تمرین بدون BFR نشان داد. اما در شاخص IGF-1 سرمی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

اجرای تمرینات تناوبی با BFR در مقایسه با تمرینات صرف تناوبی احتمالا می تواند در افزایش شاخص های آنابولیکی پسران نوجوان فوتبالیست موثرتر باشد.