مقایسه گلدهی و شاخص های رنگ کلاله زعفران (.Crocus sativus L) بین دو سیستم کاشت هیدروپونیک و مزرعه ای

به منظور مقایسه اثر کاشت بنه زعفران در محیط کنترل شده (هیدروپونیک) و محیط مزرعه (بستر خاک) بر پارامترهای گلدهی و شاخص های رنگ کلاله، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی و آزمایشگاه فیزیولوژی باغبانی دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند در سال 1399 با چهار تکرار انجام شد. در این آزمایش صفات تعداد گل، سرعت گلدهی، عملکرد گل، متوسط وزن گل، طول گل، طول خامه، طول کلاله، عملکرد خشک کلاله و گلبرگ، عملکرد پرچم (خامه + کلاله) و نیز شاخص های رنگ هانتر شامل میزان روشنایی (L)، قرمزی (a) و زردی (b) کلاله زعفران اندازه گیری شد. بر اساس نتایج مقایسه میانگین از نظر تعداد و عملکرد گل بین دو تیمار تفاوت معنی داری وجود نداشت، ولی حداکثر سرعت گلدهی (82/5 گل بر روز) و متوسط وزن گل  (34/0 گرم) در شرایط کاشت بنه زعفران در محیط کنترل شده بدست آمد. همچنین، کاشت بنه در شرایط کنترل شده موجب حصول بیشترین طول گل، خامه و کلاله زعفران (به ترتیب 38/7، 40/4 و 49/2 سانتی متر) گردید. بیشترین عملکرد خشک کلاله زعفران نیز در شرایط کشت بنه در محیط کنترل شده بدست آمد، به طوری که این تیمار تقریبا به میزان 14 درصد در مقایسه با تیمار کاشت بنه در مزرعه برتری داشت. مقایسه پارامترهای رنگی بین دو تیمار مورد مطالعه بیانگر آن بود که حداکثر روشنایی و قرمزی کلاله (به ترتیب 52/57 و 41/15) در شرایط کنترل شده مشاهده شد. در مجموع، کاشت بنه در محیط کنترل شده موجب افزایش عملکرد کلاله و بهبود نسبی خصوصیات رنگ سنجی کلاله شد.