ریشه ها و پیامدهای روابط امنیتی و سیاسی اسرائیل با ترکمنستان

ترکمنستان یکی از کشورهای مهم در آسیای مرکزی است. با توجه به اینکه امنیت رژیم صهیونیستی از زمان پیدایش آن همواره بر تعامل گسترده و عمیق با محیط پیرامونی و کشورهای مختلف در ابعاد گوناگون وجودی متکی بوده است، بنابراین، ترکمنستان از جمله کشورهای مهمی است که رژیم صهیونیستی در دوره پساجنگ سرد همیشه تلاش کرده است در آن حضور فعال سیاسی، اقتصادی، امنیتی و حتی فرهنگی داشته باشد. تقویت روابط با ترکمنستان که یکی از دستورکارهای مهم سیاست خارجی این رژیم است، نتایج مختلف داخلی و منطقه ای برای رژیم صهیونیستی در پی دارد: اول، باعث استقرار این رژیم در یکی از کشورهای مهم همسایه ایران می شود و در نتیجه، اشراف اطلاعاتی، امنیتی و نظامی این رژیم بر جمهوری اسلامی را تقویت می کند. دوم، در شرایطی که رژیم صهیونیستی مصرف کننده انرژی است، باعث انتقال منابع انرژی ترکمنستان که یکی از دارندگان منابع عظیم انرژی در آسیای مرکزی است به اشکال مختلف و از طریق انعقاد قراردادهای همکاری به این رژیم می شود. این امر دو پیامد مهم به دنبال دارد: یک، بخش مهمی از نیاز انرژیک رژیم صهیونیستی را تامین می کند؛ دو، باعث افزایش درآمدهای ترکمنستان از طریق فروش منابع انرژی می شود. نویسنده مقاله بر این باور است که گسترش مناسبات دوجانبه ترکمنستان و رژیم صهیونیستی، به خصوص در ابعاد امنیتی و سیاسی که روی نظم منطقه ای موجود در آسیای مرکزی اثر می گذارد، پیامدهای مهمی به ویژه در قبال جمهوری اسلامی ایران در پی دارد. مقاله حاضر از طریق بررسی ریشه ها و ابعاد روابط سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی با ترکمنستان، پیامدهای این مسیله را مورد شناسایی قرار داده است.