بررسی عوامل پیش بین اضطراب در دانش آموزان دوره دوم متوسطه ی شهر تهران درطول بازگشایی مجدد مدارس در دوران همه گیری بیماری کووید-19

بیماری همه گیر کرونا و پیامدهای آن باعث ایجاد اضطراب در اقشار مختلف جامعه شده است. به ویژه، گذار مجدد از آموزش آنلاین به آموزش های حضوری و آسیب های ناشی از این فرآیند، روند آموزش برخی دانش آموزان را با مشکل مواجه کرده است. بنابراین شناسایی نگرانی های دانش آموزان و درک پیش بینی های اضطراب در طول بازگشایی مراکز آموزشی به ما امکان می دهد تا به علل اصلی اضطراب پس از دوره ی همه گیری کرونا و بازگشایی های مجدد مراکز آموزشی بپردازیم.
 این تحقیق یک پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوا است و جامعه ی آماری آن، دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر تهران طی بازگشایی های مجدد مدارس بعد از حدود دو سال آموزش انلاین در اواخر سال تحصیلی 1400-1401 و پس از همه گیری کرونا بوده که با روش نمونه گیری هدفمند 40 شرکت کننده، 20 شرکت کننده دختر و 20 شرکت کننده که دارای ملاک پژوهش بودند انتخاب شده و پس از مصاحبه با شرکت کننده ها و رسیدن به نقطه ی اشباع نظری، نتایج حاصل از تحلیل مصاحبه ها، حاکی از دو درون مایه ی اصلی، ساختار اجتماعی و نهاد خانواده و فرد بوده است.