بررسی نقش ژن های HLA-A, -B, -DRB1‎ با بیماری پریودونتیت

پریودونتیت یکی از بیماری های التهابی پیرامون دندانی است و شایع ترین دلیل از دست دادن دندان محسوب می شود. اگرچه عفونت های باکتریایی نقش عمده ای در پاتوبیولوژی پریودونتیت ایفا می کنند، ولی شدت این بیماری ها به واسطه شدت و حدت پاسخ ایمنی میزبان به این عفونت ها تعیین می شود. آنتی ژن های لکوسیت انسانی (HLAs) در فرایندهای بیولوژیکی گوناگون، از جمله سازگاری بافتی، التهاب، تنظیم پاسخ ایمنی و آبشار کمپلمان نقش ایفا می کنند. ما در مطالعه پیش رو به بررسی تفاوت فراوانی آلل های لکوس HLA در بیماران مبتلا به پریودونتیت در مقایسه با افراد سالم پرداختیم.

این مطالعه یک مطالعه مورد- شاهدی است. نمونه های بافتی از 40 بیمار مبتلا به پریودنتیت و 40 فرد شاهد سالم گرفته شد. نمونه های مورد و شاهد بر اساس معیارهای ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. در نمونه های گرفته شده، ژنوتیپ لکوس های HLA-A، HLA-B و HLA-DRB1 با روش SSP و با استفاده از کیت شرکت Olerup تعیین شد. فرکانس آللی به روش شمارش مستقیم تعیین شد و برای آنالیز آماری بین دو گروه از مدل multinomial regression استفاده شد. بسته نرم افزاری ‏Arlequin‏ نسخه 3.5.2.2 ‏Excoffier and Lischer, 2010)‎‏‏(و نرم افزار R نسخه 1/6/3 برای انجام محاسبات آماری استفاده شد. آزمون آماری کای دو و OR نیز محاسبه شد.

این مطالعه روی 40 بیمار و 40 شاهد انجام شد. افراد دو گروه مشابه بودند. فراوانی آلل DRB1*04 در گروه مورد (28 مورد) به شکل معناداری بیش از گروه شاهد (16 کنترل) بود (0/01 > P) Odd Ratio محاسبه شده برای این آلل برابر 2/3 بود (2/3 = OR). فراوانی سایر آلل ها اختلاف آماری معنا داری بین دو گروه مورد و شاهد نداشتند (0/05 > P).

لکوس HLA-DRB1‎ می تواند در بیماری زایی پریودونتیت نقش داشته باشد. انجام مطالعه های مشابه با جامعه آماری بزرگ تر و استفاده از روش های تایپ کردن ‏HLA‏ با ‏رزولوشن بالاتر می تواند به روشن شدن مکانسیم های دخیل در ‏بیماری زایی پریودونتیت کمک کند.