تعیین عمق مناسب آبیاری و میزان حساسیت آن به قیمت آب با استفاده از تابع تولید

در این پژوهش عمق مناسب جهت آبیاری کامل و کم آبیاری پرتقال تعیین و تاثیر آن بر بهره وری آب و درآمد بررسی شد. همچنین تغییرات این اعماق نسبت به قیمت آب آبیاری و میوه مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور ابتدا تابع تولید پرتقال بر اساس میزان آب آبیاری و آب کاربردی به دست آمد. سپس عمق مناسب آبیاری کامل و کم آبیاری با هدف بیشترین درآمد خالص از واحد سطح باغ و بیشترین درآمد خالص از واحد آب کاربردی به روش انگلیش محاسبه گردید. نتایج نشان داد که برای سطح آبیاری 100 درصد، عمق مناسب آبیاری 5/186 میلی متر و عمق مناسب آب کاربردی 6/315 میلی-متر است. اما عمق بهینه کم آبیاری به دو عامل بستگی دارد که شامل میزان کمبود منابع آبی و محدودیت سطح باغ می باشد. به طوری که اگر محدودیت آب کم باشد، عمق مناسب، عمق بهینه کم آبیاری است که هرچند موجب 4 درصد کاهش درآمد خالص در واحد سطح باغ می شود، اما موجب کاهش مصرف آب آبیاری به میزان 26 درصد و افزایش درآمد خالص بر واحد آب آبیاری به میزان 16 درصد می شود. اگر محدودیت آب شدید باشد، استفاده از عمق بهینه کم آبیاری معادل، مناسب تر است. در این حالت، درآمد خالص بر واحد سطح باغ 17 درصد کاهش می یابد. اما مصرف آب آبیاری 46 درصد کمتر می شود. همچنین نتایج نشان داد استفاده از اعماق بهینه کم آبیاری و کم آبیاری معادل موجب افزایش بهره وری آب به میزان 26 و 44 درصد می شوند. از طرفی دیگر، در شرایط کم آبی، اگر محدودیت زمین وجود نداشته باشد، استفاده از عمق کم آبیاری بهینه بیشترین درآمد خالص بر واحد زمین را ایجاد می نماید. همچنین نتایج نشان داد که درآمد خالص و اعماق بهینه کم آبیاری نسبت به قیمت آب آبیاری حساس نیستند. اما به شدت به قیمت میوه حساساند که باعث میشود میوه نقش مهمتری را نسبت به آب در درآمد خالص ایجاد نماید.