مقایسه تولید نهال کلیر (Capparis decidua) با استفاده از کاشت بذرهای رسیده و نارس در استان هرمزگان

میوه های رسیده و نارس کلیر در خرداد ماه از رویشگاه طبیعی آن در سیریک جمع آوری گردید و به طور جداگانه بذرگیری شدند. دو آزمایش جداگانه به طور همزمان، جهت مقایسه قوه نامیه بذرهای رسیده و نارس کلیر و درصد نهالهای زنده در شرایط نهالستان ترتیب داده شد. هر بررسی در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی اجرا گردید که در آنها عوامل آزمایشی عبارت بودند از: تیمار پیش رویشی بذر (در چهار سطح شامل شاهد یا 12 ساعت خیساندن در آب، 30 دقیقه اسید سولفوریک، 45 دقیقه اسید سولفوریک و کاشت میوه کامل) و ترکیب خاک گلدان) در 11 سطح شامل نسبتهای مختلف شن، خاک باغچه، خاک رس، کود حیوانی و نیز خاک رویشگاه طبیعی به عنوان شاهد). جهت کاشت بذرها از گلدانهای با ارتفاع 25 سانتیمتر استفاده شد و هر ترکیب تیماری شامل 4 گلدان در 3 تکرار در نظر گرفته شد.به جز تیمار شاهد (12 ساعت آب معمولی)، در سایر تیمارها بذرهای رسیده نسبت به بذرهای نارس به طور بسیار معنی داری (در سطح 0.01) از قوه نامیه و درصد نهال های زنده بیشتری برخوردار بودند. در تیمار 12 ساعت آب معمولی علاوه بر اینکه قوه نامیه و درصد نهال های زنده کلیر بیشتر از سایر تیمارها بود، هیچ گونه تفاوت معنی داری بین بذرهای رسیده و نارس مشاهده نشد. در تمامی خاکهای آزمایشی، بذرهای رسیده نسبت به بذرهای نارس به طور بسیار معنی داری (در سطح 0.01) بهتر سبز شدند. به طور کلی استفاده از بذرهای رسیده نسبت به بذرهای نارس تفاوت بسیار معنی داری (در سطح 0.01) نشان دادند.