بررسی کاربرد حروف ربط موازی و غیرموازی توسط دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی در ایران

در تلاشی برای رد این استدلال غلط  که دانش گرامری فرد نشانگر نحوه کاربرد این دانش می باشد تحقیق حاضر به روشن کردن تناقض بین دانش و عملکرد فرد در حوضه حروف اضافه می پردازد. این مطالعه با هدف برجسته ساختن ناهماهنگی بین دانش گرامری فرد از حروف ربط و نحوه کاربرد آن ها انجام پذیرفته است. شرکت کنندگان دراین تحقیق 40 دانش آموز مقطع پیش دانشگاهی دبیرستان مشکات تبریز می باشند. برای دست یابی به اهداف این تحقیق دانش حرف ربط این دانش آموزان یکبار توسط آزمون چهارجوابی حروف ربط و بار دیگر توسط آزمون دیگری که در آن دانش آموزان ملزم به وصل دو جمله مستقل توسط حروف ربط مناسب می باشند سنجیده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که دانش فرد از حروف ربط الزاما قابل عمومیت دادن به نحوه کاربرد آن ها نمی باشد. به عبارت دیگر حروف ربط انتخاب شده از بین گزینه های آزمون چهارجوابی و حروف ربط استفاده شده برای وصل کردن جملات مستقل در آزمون دوم الزاما در تناسب کامل نبوده و شرکت کنندکان استفاده از حروف ربط موازی تفصیلی را به حروف ربط غیرموازی تفصیلی و حروف ربط غیرموازی زمینه ای را به حروف ربط موازی زمینه ای ترجیح می دهند.