الگوی ساختاری مدل منابع شغلی برای ارتقای رفتار کاری نوآورانه اعضای هیات علمی با میانجی گری اشتیاق شغلی: مطالعه در دانشگاه علوم پزشکی شیراز

رفتارهای نوآورانه اعضای هیات علمی پیش شرط لازم برای اثربخشی آموزشی و پژوهشی آنها می‎باشد و کمک می کند آنها به طور موثر در کلاس درس و کارهای پژوهشی اثربخشی بالاتری داشته باشند. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر الگوی ساختاری منابع شغلی بر ارتقای رفتارکاری نوآورانه با میانجی گری اشتیاق شغلی انجام شده است.

روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه‎ی اعضای هیات علمی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (481 نفر) می باشند. جهت انتخاب حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران نمونه 214 نفری به شیوه تصادفی ساده انتخاب گردید. برای اندازه گیری رفتارکاری نوآورانه از پرسشنامه کانتر، اشتیاق شغلی شوفلی همکاران، استقلال شغلی مورگسون و هامفریو پاداش و قدردانی از پرسشنامه باقر همکاران استفاده گردید. پایایی پرسشنامه به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و پایایی مرکب و روایی آن توسط روایی سازه و محتوایی مورد تایید قرار گرفت. با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری فرضیه های تحقیق تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج بیانگر آن بود که استقلال شغلی تاثیر مثبت و معناداری بر رفتارکاری نوآورانه (000/0=p) و اشتیاق شغلی (002/0=p) دارد و پاداش و قدردانی نیز بر رفتارکاری نوآورانه (004/0=p) و اشتیاق شغلی (000/0=p) تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین اشتیاق شغلی نقش میانجی در رابطه بین استقلال شغلی (001/0=p) و پاداش و قدردانی (012/0=p) با رفتارکاری نوآورانه ایفا می کند.

با فراهم نمودن زمینه استقلال شغلی و پاداش و قدردانی از اعضای هیات علمی می توان اشتیاق به کار آ نها را افزایش داده و باعث ارتقای رفتارکاری نوآورانه اعضای هیات علمی گردید.