به سمت یک مدل پویا از تاب آوری سازمانی

در دهه های گذشته علاقه فزاینده ای به تاب آوری سازمانی از سوی دانشجویان و متخصصان مدیریت مشاهده شده است. با این حال، تحقیقات در این زمینه نوظهور پراکنده بوده و مدلی جامع و فراگیر جهت بررسی عوامل موثر بر تاب آوری سازمانی وجود ندارد. این مطالعه با بررسی کامل تحقیقات جاری در مورد تاب آوری سازمانی با استفاده از روش تحقیق کیفی فراترکیب، یک مدل پویای یکپارچه برای مطالعه تاب آوری سازمانی پیشنهاد و عوامل کلیدی تشکیل دهنده تاب آوری سازمانی را مشخص می کند. تجزیه و تحلیل کامل تحقیقات تاب آوری سازمانی کنونی نشان می دهد که مطالعات موجود در مورد تاب آوری سازمانی، تا حد زیادی بر ابعاد منفک و مجزا متمرکز شده اند. این مقاله مدلی را پیشنهاد می کند که کلیه مفاهیم ارایه شده در تعاریف و استانداردهای بین المللی و همچنین متغیرها و عوامل موثر بر تاب آوری در آن لحاظ شده است. داده های پژوهش از تحلیل کیفی اسناد مورد مطالعه گردآوری شده است. به منظور تجزیه و تحلیل کیفی اسناد از روش هفت مرحله ای فراترکیب سندلوسکی و باروسو استفاده و درنهایت سه مقوله کلی رهبری، فرهنگ سازمانی و عوامل فردی و 9 شاخص تعهد مدیریت، مدیریت آسیب پذیری، مدیریت سرمایه انسانی، ساختار سازمانی، فرهنگ سازمانی، تسهیم دانش، نوآوری سازمان، انگیزش و قابلیت های فردی به عنوان شاخص های اصلی اندازه گیری تاب آوری شناسایی شدند.