مطالعه بلند مدت مشاهداتی و عددی میدان باد تراز پایین منطقه تنگه هرمز

در مطالعه حاضر از داده های مشاهداتی تراز ده متری 3 ایستگاه هواشناسی (بندرعباس، قشم فرودگاهی و دبی)، داده های میانگین ماهانه و 6 ساعته ECMWF ERA-Interim و شاخص های نوسان های جنوبی النینو، اطلس شمالی و دو قطبی هند جهت مطالعه میدان باد سطحی تنگه هرمز طی سال های 1996 تا 2019 استفاده شده است. سمت باد غالب فصل زمستان و بهار غربی، ‏تابستان جنوبی تا جنوب شرقی و پاییز جنوب غربی مشاهده گردید.‏ بیشترین میانگین سرعت باد تراز ده متری مشاهداتی در طول روز، حدود 3/5 متر ‏برثانیه و در ایستگاه قشم فرودگاهی مشاهده شد که نشان می دهد نواحی غربی جزیره قشم از ‏پتانسیل باد بالاتری نسبت به دیگر سواحل برخوردار می ‏باشد.‏ سرعت باد کمتر در تنگه هرمز بیانگر واداشت ‏ضعیف همدیدی نسبت به واداشت های میان مقیاس محلی بر روی تنگه دارد.‏ افت، انحراف پادساعتگرد و کانالیزه شدن میدان باد را می توان متاثر از الگوی خط ساحلی، ناهمواری و زبری در سواحل، اصطکاک کمتر روی سطح دریا و تفاوت در واداشت های طرفین دریایی دانست.‏ مطالعه دورپیوندی نشان داد که بین u و هر شاخص، همبستگی رفتار متفاوتی بین ایستگاه های شمالی و جنوبی وجود دارد و همبستگی v در هر سه ایستگاه رفتار تقریبا مشابهی داشته اند. در تمام فصول سال روی منطقه، میانگین سرعت باد در فاز خنثی انسو، نسبت به حالت متوسط بیست و چهار ساله و فازهای مثبت و منفی از مقادیر بالاتری برخوردار بوده است. رژیم روزانه میدان باد مشاهداتی موید رخداد گردش های ساحلی جوی منطقه مورد مطالعه است و بیشترین رخداد نسیم دریا و خشکی در ایستگاه بندرعباس مشاهده شد.