بازسازی مدرسه حدیثی شیعه ری در آیینه راویان حدیث (سده های دوم و سوم هجری)

رونق و گسترش حدیث پژوهی در یک شهر یا منطقه، در گرو عوامل مختلفی است. یکی از این عوامل را می توان حضور عالمان و محدثان در آن جغرافیای علمی و فعالیت های حدیثی آنان دانست. یکی از بهترین و مهم ترین روش های بازسازی مدارس حدیثی، بازشناسی راویان و محدثان مشهور و گونه شناسی روایات رایج در آن مدرسه حدیثی است. یکی از مهم ترین مدارس حدیثی شیعه در قرون اولیه اسلامی، مدرسه حدیثی «ری» است. این مدرسه به دلیل کثرت محدثان شیعی و فراوانی روایات آن ها در کتب حدیثی شیعه و نیز تجربه دو عصر حضور و غیبت ایمه (ع)، از اهمیت بسزایی برای پژوهش برخوردار است. این پژوهش در راستای بازسازی مدرسه حدیثی شیعه در «ری» در آیینه راویان حدیث، طراحی شده و هدف از آن، شناخت دقیق راویان این مدرسه حدیثی، مصنفات آن ها و گونه شناسی روایات شان است. در این راستا، نحوه تحمل و ادای حدیث در این مدرسه و میزان اثرپذیری محدثان آن دیار، از دیگر مدارس حدیثی نیز استخراج و گزارش شده است. پژوهش حاضر با روش کتابخانه ای و رویکردی توصیفی تحلیلی، به این نتیجه رسیده که فعالیت مدرسه حدیثی ری، از زمان امام صادق (ع) آغاز شده است. بررسی رحلات حدیثی محدثان، نشان از آن دارد که این مدرسه، بیشترین اثرپذیری را از مدرسه حدیثی «کوفه» داشته و به رغم تنوع گونه های روایی منقول از راویان، صبغه غالب روایات مدرسه حدیثی «ری»، فقهی بوده است.