مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان بین فردی بر دشواری در تنظیم هیجان زنان مبتلابه بیماری عروق کرونر: یک مطالعه راهنما
عوامل روان شناختی می تواند در ابتلاء به بیماری عروق کرونر و درمان آن نقش مهمی داشته باشد، این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی درمان متمرکز بر شفقت و درمان بین فردی بر دشواری در تنظیم هیجان زنان مبتلا به بیماری عروق کرونر انجام شد.
این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه با مشارکت 41 نفر از زنان مبتلابه بیماری عروق کرونر مراجعه کننده به کلینیک بازتوانی قلب بیمارستان افشار یزد انجام شد. شرکت کنندگان به شیوه هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه مداخله و یک گروه گواه قرار گرفتند. گروه مداخله اول متمرکز بر شفقت و گروه دوم درمان بین فردی را در هشت جلسه 90 دقیقه ای هفتگی دریافت نمودند، اما گروه گواه، مداخله ای را دریافت نکرد. داده های قبل، بعد از مداخله و در زمان پیگیری بعد از فاصله 45 روز با استفاده از پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان
Gratz &Roemer جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS-24 تجزیه وتحلیل شد.
میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان در گروه درمان متمرکز بر شفقت (5/6) 8/48 و در گروه درمان بین فردی (4/7) 7/53 و در گروه گواه (1/6) 7/55 سال بود. در گروه درمان متمرکز بر شفقت میانگین (انحراف معیار) دشواری در تنظیم هیجان از (7/22) 1/108در پیش آزمون به (7/13) 6/84 در پس آزمون و (2/10) 5/83 در مرحله پیگیری کاهش یافت (001/0=P). در گروه درمان بین فردی میانگین (انحراف معیار) دشواری در تنظیم هیجان از (8/31) 117 در پیش آزمون به (7/15) 5/82 در پس آزمون و (4/6) 5/81 در مرحله پیگیری کاهش یافت (001/0=P). اما نمرات دشواری در تنظیم هیجان در پیش آزمون و پس آزمون در گروه گواه تفاوتی نداشت.
مطالعه نشان داد که هر دو روش درمانی دشواری بیماران را در تنظیم هیجان بهبود می دهند. ولی از نظر میزان تاثیر با هم تفاوتی نداشتند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.