بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری و معنای زندگی در مادران کودکان مبتلا به صرع: یک مطالعه راهنما

صرع یکی از شایع ترین اختلالات عصبی مزمن در کودکان است و مراقبت از کودکان مبتلا به صرع بسیار چالش برانگیز و استرس زا است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری و معنای زندگی در مادران کودکان مبتلا به صرع انجام شد.

این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه با دوره پیگیری دوماهه، با مشارکت 32 نفر از مادران دارای کودک مبتلا به صرع مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی پورسینای شهر رشت در سال 1400 انجام شد. نمونه گیری به روش نمونه گیری دردسترس انجام شد و مشارکت کنندگان به روش تصادفی در دو گروه درمان شناختی رفتاری و گروه گواه (هر گروه 16 نفر) قرار گرفتند. برای گروه مداخله، درمان شناختی رفتاری Beck به مدت 10 جلسه اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه تاب آوری Conner & Davidson و پرسشنامه معنا در زندگی Steger و همکاران جمع آوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون بنفرونی توسط نرم افزار SPSS-26 تحلیل شدند.

در گروه آزمایش میانگین (انحراف معیار) تاب آوری از 75/42 (3/8) 8/42 در پیش آزمون به (1/5) 3/64 در پس آزمون و (6/3) 9/63 در پیگیری (001/0P<) و معنای زندگی از (3/2) 3/32در پیش آزمون به (8/1) 3/54 در پس آزمون و (8/1) 5/55 در پیگیری (001/0P<) افزایش یافتند. در گروه گواه تغییر معناداری مشاهده نشد.

مطالعه نشان داد درمان شناختی رفتاری موجب افزایش تاب آوری و معنای زندگی در مادران دارای کودکان مبتلا به صرع می شود.