تاثیر تقویت ایزوله عضلات آبداکتور و اکسترنال روتاتور هیپ بر ولگوس پویای زانو طی فرود تک پا

ولگوس زانو حین فرود یکی از ریسک فاکتورهای بیومکانیکی آسیب غیربرخوردی لیگامان صلیبی قدامی (ACL) است. بین ضعف عضلات آبداکتور و اکسترنال روتاتور هیپ و ولگوس زانو ارتباط معنی داری وجود دارد. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تقویت ایزوله عضلات آبداکتور و اکسترنال روتاتور هیپ بر ولگوس پویای زانو طی فرود تک پا بود.

سی دو مرد دارای ولگوس زانو بیش از 8 درجه بصورت تصادفی در دو گروه تمرینی (16 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه تمرینی سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته تمرینات تقویتی عضلات آبداکتور و اکسترنال روتاتور هیپ را بصورت دو طرفه انجام دادند. در مرحله پیش و پس آزمون، قدرت عضلات هیپ با استفاده از دینامومتر ایزوکنتیک (کین کام) و اطلاعات کینماتیک طی سه حرکت پرش و فرود ثبت و زاویه ولگوس زانو با استفاده از نرم افزارهای  QTM  و Visual 3D محاسبه شد.

درخصوص قدرت عضلات هیپ و ولگوس زانو، نتایج تحلیل بین گروهی تفاوت معنی داری را نشان داد. آزمودنی های گروه تمرینی پس از 8 هفته افزایش معنی داری به ترتیب در گشتاور کانسنتریک و اکسنتریک آبداکشن (001/0<p)، (004/0=P) و اکسترنال روتیشن هیپ (007/0=P) ، (001/0=P) و نیز کاهش معنی داری را در حداکثر میزان و دامنه حرکت ولگوس زانو (02/0=P) ، (04/0=P) نشان دادند. در گروه کنترل هیچکدام از متغیرها تغییر معنی داری نداشت (05/0<P).

هشت هفته تمرینات تقویتی ایزوله عضلات آبداکتور و اکسترنال روتاتور هیپ در بهبود قدرت و راستای اندام تحتانی موثر بوده است. این تمرینات با کاهش زاویه ولگوس زانو ممکن است خطر بروز آسیب غیربرخوردی ACL را کاهش دهد.