تاثیر انحراف توجه سهامداران نهادی بر مسئولیت پذیری اجتماعی

بر اساس تیوری منافع شخصی، اگر سهامداران نهادی در انجام وظیفه نظارتی خود کم کاری کنند، در سایه این عدم توجه، الزاما اقدامات و تصمیمات مدیریت در راستای منافع هم گروه های ذینفع نخواهد بود بلکه مدیریت با ترجیح دادن منافع شخصی از انجام فعالیت های محیطی و اجتماعی اجتناب خواهد کرد. بر این اساس هدف این پژوهش بررسی تاثیر انحراف توجه سهامدار نهادی بر مسیولیت پذیری اجتماعی شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، بااستفاده از داده های 123 شرکت بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی 1391-1400 که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، از مدل های رگرسیونی چند گانه استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد افزایش درصد سهامدار نهادی سبب افزایش ایفای دامنه مسیولیت پذیری اجتماعی و انحراف توجه سهامداران نهادی سبب کاهش دامنه مسیولیت-پذیری اجتماعی شده است. استدلال بر این است با افزایش انحراف توجه سهامداران نهادی، نظارت بر اقدامات مدیریت کاهش یافته، رفتارهای فرصت طلبانه مدیریت و دنباله روی از اهداف مقطعی و کوتاه مدت افزایش یافته و به سبب نبود قدرت نظارتی کافی، مدیران نگران عملکرد ضعیف محیطی و اجتماعی خود نخواهند بود که دامنه توجه مدیریت به مسیولیت های اجتماعی شرکت را کاهش می دهد.