تاثیر نانوذرات (روی و سیلیکون) و آزوسپریلیوم بر رنگدانه های فتوسنتزی و اجزای پر شدن دانه تریتیکاله تحت تنش شوری

کاربرد باکتری های محرک رشد و نانوذراتی مانند روی و سیلیکون می تواند مقاومت گیاهان در برابر تنش های محیطی همانند شوری را افزایش دهد. از این رو آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل تنش شوری در سه سطح (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد، اعمال شوری 60 و 120 میلی مولار) با استفاده از نمک کلرید سدیم، کاربرد باکتری محرک رشد در دو سطح (عدم تلقیح بذر به عنوان شاهد و تلقیح بذر با باکتری آزوسپریلیوم)، محلول پاشی با نانو ذرات در چهار سطح (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، محلول پاشی 0.8 گرم در لیتر نانواکسید روی، محلول پاشی 50 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون، محلول پاشی توام 0.4 گرم در لیتر نانواکسید روی و 25 میلی گرم در لیتر نانوسیلیکون) بود. نتایج نشان داد که کاربرد آزوسپریلیوم و محلول پاشی نانواکسید روی و سیلیکون تحت شرایط عدم اعمال شوری، محتوای کلروفیل a (38.42%)، کلروفیل b (41.76%)، کلروفیل کل (39.39%)، کارتنویید (53.99%)، وزن ریشه (62.61%)، سرعت پرشدن دانه (16.37%)، طول دوره و دوره موثر پرشدن دانه (به ترتیب 21.28 و 29.78%) و عملکرد دانه (47.23%) را نسبت به شرایط عدم کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات تحت شرایط شوری 120 میلی مولار افزایش داد. همچنین کاربرد آزوسپریلیوم و محلول پاشی نانوذرات روی و سیلیکون در شرایط شوری 60 میلی مولار، محتوای کلروفیل a (31.4%)، کلروفیل b (34.35%)، کلروفیل کل (32%)، کارتنویید (45.68%)، وزن ریشه (57.14%)، سرعت پرشدن دانه (15.21%)، طول دوره و دوره موثر پرشدن دانه (به ترتیب 21.19 و 28.62%) و عملکرد دانه (35.67%) نسبت به سطح شوری 120میلی مولار افزایش داد. بر اساس این نتایج، کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات روی و سیلیکون در شرایط تنش شوری همانند شرایط عدم اعمال شوری می تواند با بهبود محتوای رنگدانه های فتوسنتزی و مولفه های پر شدن دانه، عملکرد دانه تریتیکاله را افزایش دهد.