مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و درمان فراتشخیصی در کاهش مشکلات هیجانی در پرستاران

پرستاران از جمله افرادی هستند که ارتباطی تنگاتگ با مردم دارند، مسیولیت سلامتی و زندگی انسان ها را به دوش می کشند و با بیماران و بیماری های درمان ناپذیر روبه رو هستند. از این رو پیوسته فشارهای روانی شدیدی را تجربه می کنند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و درمان فراتشخیصی در کاهش مشکلات هیجانی در پرستاران شاغل در سازمان تامین اجتماعی در شهر کرمانشاه انجام شد.

روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های تامین اجتماعی شهر کرمانشاه می باشد. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری هدفمند می باشد. از بین پرستاران شاغل در بیمارستان های تامین اجتماعی کرمانشاه، 45 نفر به عنوان نمونه با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج و با تست اولیه توسط محقق وارد شدند و در 3 گروه 15 نفری که شامل 2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل می باشد، تقسیم شدند. 8 جلسه درمان های فراتشخیصی 5/1 ساعته به گروه آزمایش 1 و 8 جلسه آموزش زوج درمانی مبنی بر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد 5/1 ساعته به گروه آزمایش 2 ارایه شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس DASS 21 استفاده شد.

در مجموع، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در کاهش مشکلات هیجانی در بین پرستاران در سطح معناداری (p<0.05) موثر است. همچنین، درمان فراتشخیصی در کاهش مشکلات هیجانی و افزایش رضایت از زندگی در سطح معناداری (p<0.05) تاثیر مثبتی دارد. نتایج برای فرضیه دیگر پژوهشی نشان داد که درمان فراتشخیصی نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش مشکلات هیجانی در بین پرستاران در سطح معناداری (p<0.05) از تاثیر بیشتری برخوردار است.

توجه به مشکلات هیجانی و فاکتورهای رضایت از زندگی در پرستاران از جهت سلامت فردی و سلامت عمومی جامعه بسیار حایز اهمیت می باشد.