مدل ساختاری علاقه اجتماعی بر اساس سلامت معنوی و هوش اخلاقی با نقش میانجی باورهای انگیزشی در نوجوانان

این پژوهش با هدف، تبیین مدل یابی ساختاری علاقه اجتماعی بر اساس سلامت معنوی و هوش اخلاقی با نقش میانجی باورهای انگیزشی در نوجوانان انجام شد.

روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه (دختر و پسر) در شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد 400 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای علاقه اجتماعی (سهامی، 2011)، سلامت معنوی (پولوتزین و الیسون، 1982)، هوش اخلاقی (لینک و کیل، 2005) و باورهای انگیزشی (پینتریچ و همکاران، 1991) استفاده شد که همگی از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V23 و Amos-V8.8 استفاده گردید. همچنین به منظور پاسخگویی به فرضیه های پژوهش از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.

یافته های پژوهش نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین نتایج نشان داد که اثر مستقیم سلامت معنوی بر علاقه اجتماعی نوجوانان مورد تایید بوده است. اثر مستقیم هوش اخلاقی بر علاقه اجتماعی نوجوانان تایید می شود. اثر مستقیم سلامت معنوی بر باورهای انگیزشی نوجوانان مورد تایید بوده است. اثر مستقیم هوش اخلاقی بر باورهای انگیزشی نوجوانان تایید می شود. اثر مستقیم باورهای انگیزشی بر علاقه اجتماعی نوجوانان مورد تایید بوده است.

همچنین نتایج نشان داد که اثر غیرمستقیم سلامت معنوی بر علاقه اجتماعی نوجوانان به واسطه باورهای انگیزشی تایید می شود. اثر غیرمستقیم هوش اخلاقی بر علاقه اجتماعی نوجوانان به واسطه باورهای انگیزشی رد می شود. لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.