مدل پیش بینی مهارت های اجتماعی در نوجوانان تک فرزند بر اساس سبک های مقابله با توجه به نقش میانجی هوش اخلاقی

هدف این پژوهش ارایه مدل پیش بینی مهارت های اجتماعی در نوجوانان تک فرزند بر اساس سبک های مقابله با توجه به نقش میانجی هوش اخلاقی بود.

روش این پژوهش توصیفی همبستگی از نوع پیش بینی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه نوجوانان 16-19 ساله متولد شده در خانواده های تک فرزند شهر تهران بود. گروه نمونه بر اساس فرمول کلاین از 345 نفر از نوجوانان 16 تا 19 ساله شهر تهران در مناطق 1، 2 و 3 آموزش و پرورش در سال 1398 تشکیل شد که با روش نمونه گیری قضاوتی و داوطلبانه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه مهارت های اجتماعی نوجوانان ایندربیتزن و فوستر (TISS)، حاوی 39 عبارت، پرسش نامه مقابله با شرایط پر استرس کالزبیک - فرم کوتاه (CISS-21) دارای 48 عبارت و پرسش نامه هوش اخلاقی لنیک و کیل، دارای 40 عبارت بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل مسیر استفاده شد.

نتایج نشان داد، اثر غیرمستقیم هر سه سبک مقابله مساله مدار (25/0)، هیجان مدار (10/0) و اجتنابی (11/0-) بر مهارت های اجتماعی معنادار بود که از طریق میانجی گری هوش اخلاقی صورت می گیرد. اثر مستقیم متغیر درون زای هوش اخلاقی نیز بر مهارت های اجتماعی (55/0) هم در سطح 01/0 معنادار به دست آمد. میزان واریانس تبیین شده مهارت های اجتماعی توسط سبک های مقابله و هوش اخلاقی برابر با 31 درصد است.

بنابراین هوش اخلاقی از طریق هر یک از سه سبک مقابله با شرایط پراسترس می تواند بر مهارت های اجتماعی نوجوانان تک فرزند تاثیرگذار باشد و این نکته اهمیت آموزش و ارتقای هوش اخلاقی را در افزایش مهارت های زندگی اجتماعی این نوجوانان نشان می دهد