مقایسه اثربخشی شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت انجام شد.

از آنجایی که یکی از دغدغه های اساسی نظام های آموزشی، بررسی و رفع مشکلات تحصیلی دانش آموزان از قبیل افت یا کاهش انگیزه های تحصیلی است، به نظر می رسد این دو روش می توانند در این راستا به افزایش خودکارآمدی و انگیزه های تحصیلی یادگیرندگان کمک کنند. این مطالعه یک پژوهش تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، دانش آموزان پسر پایه یازدهم در ناحیه چهار آموزش و پرورش شهر مشهد در سال تحصیلی 1401 - 1400 بودند. با روش نمونه گیری خوشه ای، از مدارسی که دارای حداقل چهار پایه یازدهم بودند یک مدرسه به شیوه تصادفی انتخاب و سپس سه کلاس به شیوه تصادفی انتخاب و به صورت قرعه کشی در سه گروه جایگزین شدند. گروه های آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای به تفکیک با روش های شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) آموزش دیدند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش، پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت بودند. داده ها در نرم افزار spss25 با روش های تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر عاملی تک متغیره و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شدند.

نتایج حاکی از اثربخشی هر دو روش شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) در افزایش خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت بود (001/0 ˂ P). هم چنین بین دو روش آموزشی در افزایش خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0< P).

با توجه به یافته های پژوهش حاضر، برای افزایش خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت دانش آموزان می توان از روش های شفقت ورزی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) استفاده نمود.