جایگاه عدم النفع در حقوق تجارت بین الملل و کشورهای منتخب

امروزه بحث از مسیولیت اشخاص در برابر یکدیگر در پی نقض تعهدات قراردادی و بروز خسارات مادی و معنوی بسیار ملموس می باشد. این امر موجب شکل گیری نظریه جبران خسارت کامل در برابر زیان دیده شده است. این نظریه در قوانین متعدد تجاری بین المللی مانند کنوانسیون بیع بین المللی کالا و اصول قراردادهای تجاری بین المللی و حقوق داخلی برخی کشورها با جمع شرایطی به رسمیت شناخته شده است و به موجب آن، عدم النفع به عنوان ضرر مادی، قابل جبران است. در قابلیت پذیرش این نظریه و مطالبه عدم النفع در حقوق ایران مباحث فراوانی وجود دارد. واقعیت آن است که عدم النفع مسلم در قوانین خارجی و داخلی قابل جبران است؛ امری که در رویه های قضایی و داوری های بین المللی مشهود می باشد. چنین خسارتی در نظام حقوقی ایران نیز دارای مبانی قانونی و قضایی می باشد که به موجب آنها می توان با جبران کامل خسارت از زیان دیده حمایت نمود.