اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس تنهایی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی زنان خیانت دیده

زنان بدون شک یکی از عناصر مهم پایداری روابط و زندگی زناشویی هستند و لازم است به موارد مربوط به آن ها توجه شود.هدف تحقیق اثربخشی طرحواره درمانی بر احساس تنهایی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی زنان خیانت دیده بود. این مطالعه از نوع شبه آزمایشی بود که بر روی زنان خیانت دیده شهر لاهیجان در سال 1401 بود. جامعه آماری تحقیق حاضر زنان مواجهه با خیانت شهر لاهیجان بود که برای گرفتن خدمات روانشناختی و بهداشتی، به مراکز بهداشتی این شهر مراجعه کرده بودند. برای تعیین حجم نمونه با کسب اجازه از مرکز بهداشت، به مراکز بهداشتی مراجعه شد و زنانی که دارای پرونده سلامت روان بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند. هر دو گروه پرسشنامه های احساس تنهایی (راسل و همکاران ،1980)، تنظیم شناختی هیجان (گرانسفکی و کرایج، 2006) و تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) را  به عنوان پیش آزمون تکمیل نمودند و پس از آموزش 8 جلسه ای پروتکل طرحواره درمانی (برگرفته از کتاب جفری یانگ در سال 1998 و ترجمه قادری و همکاران در سال 1395) به گروه آزمایش، دو گروه مجددا به پرسشنامه های فوق به عنوان پس آزمون پاسخ دادند و داده ها با آزمون های آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که طرحواره درمانی بر احساس تنهایی، تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی زنان خیانت دیده اثر دارد (01/0>P). با توجه به نتایج به دست آمده محققان و روانشناسان می توانند برای کاهش  احساس تنهایی ،تنظیم شناختی هیجان و افزایش تحمل پریشانی در زنانی که با خیانت مواجه شده اند، از رویکرد طرحواره درمانی بهره ببرند.