بررسی رابطه هوش اجتماعی با رفتار اخلاقی دانش آموزان دختر دوره دوم آموزش متوسطه شهرستان نی ریز در سال تحصیلی 1397-1398

پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است که هدف آن بررسی رابطه هوش اجتماعی و رفتار اخلاقی در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر نی ریز در سال تحصیلی 1398-1397 بود. جامعه آماری این پژوهش کل دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر نی ریز بود که در سال تحصیلی 1398-1397 مشغول به تحصیل بودند (1410 نفر) و براساس جدول جرسی و مورگان تعداد 202 نفر از آن ها به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. در این پژوهش از مقیاس هوش اجتماعی ترمسو و پرسشنامه رفتار اخلاقی سوانسون و هیل برای گردآوری داده ها استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیر آگاهی اجتماعی (113/0, R2= 336/0r=) با بیشترین تاثیر، پیش بینی کننده رفتار اخلاقی بود. این متغیر توانست حدود 8/10 درصد از تغییرات متغیر رفتار اخلاقی را تبیین کند. به علاوه متغیر پردازش اطلاعات اجتماعی (159/0, R2= 399/0r=) توانست حدود 1/4 درصد تبیین کننده متغیر وابسته رفتار اخلاقی باشد. این در حالی است که هوش اجتماعی و مهارت های اجتماعی تاثیری بر رفتار اخلاقی دانش آموزان مورد مطالعه در این پژوهش نداشتند. نتایج پژوهش نشان داد دانش آموزانی که از آگاهی اجتماعی بالاتری برخوردار هستند می دانند در موقعیت های اجتماعی از آن ها چه انتظاری می رود و در نتیجه رفتارهای اخلاقی قابل قبولی از خود نشان می دهند