ارائه مدل برنامه درسی کار آفرینی جهت ارتقاء و کسب شایستگی های کارآفرینی دانش آموزان (نمونه پژوهش: مدارس متوسط دوم استان البرز)

هدف این پژوهش، ارایه مدل برنامه درسی کار آفرینی جهت ارتقاء و کسب شایستگی های کارآفرینی دانش آموزان (نمونه پژوهش: مدارس متوسط دوم استان البرز) است. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پژوهشی تلفیقی(کیفی-کمی) بود. جامعه پژوهش در بخش کیفی شامل خبرگان رشته کارآفرینی استان البرز در سال تحصیلی 400-1399 به تعداد 14 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی نیز شامل کلیه معلمان متوسطه دوم درس برنامه ریزی و کارآفرینی استان البرز در سال تحصیلی 400-1399 (266 نفر) بودند که حجم نمونه بر اساس جدول مورگان و گرجسی 154 نفر تعیین و به صورت روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته بر اساس یافته های بخش کیفی بود. برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از نرم افزارMaxquda18  و در بخش کمی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار Smart Pls3  استفاده شد. نتایج نشان داد که بخش کیفی 56 مضمون فرعی و 5 مضمون اصلی برای برنامه درسی کارآفرینی وجود دارد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نیز نشان داد عامل اول یعنی ایجاد دانش کارآفرینی 54/6 از واریانس کل را تبیین می کند، عامل دوم (نگرش کارآفرینی) 65/7 درصد، عامل سوم (مهارت های کارآفرینی) 76/12 درصد و عامل چهارم (توانایی کارآفرینی) 65/14 درصد از کل واریانس کارآفرینی را تبیین کردند. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد همه عوامل شناسایی شده دارای اثر معناداری هستند. همچنین معیار GOF نیز نشان داد برازش کلی مدل در سطح مطلوبی قرار داشت.