شناسایی و اولویت بندی نیاز های دانشجویان در عناصر برنامه درسی دروس عمومی

این پژوهش، با هدف شناسایی و اولویت بندی نیازهای دانشجویان در عناصر برنامه درسی دروس عمومی دانشگاه های شهر تهران انجام شده است.که چهار عنصر اصلی برنامه درسی شامل (اهداف، محتوا، روش تدریس، ارزشیابی) دروس عمومی مورد بررسی قرار گرفته اند. روش مورد استفاده در این پژوهش کمی و از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه های تهران و اساتید دروس عمومی در این دانشگاه ها می باشد. حجم نمونه شامل 20 نفر از اساتید که از روش نمونه گیری هدفمند و 384 نفر دانشجو که بر اساس مدل مورگان انتخاب شده اند، ابزار جمع آوری داده ها نیز شامل بررسی اسناد، مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته می باشد. در تحلیل داده های تحقیق از دو روش آماری توصیفی و آمار استنباطی (آزمون فریدمن برای اولویت بندی نیازها) استفاده شده است. یافته‎ های پژوهش، مهم ترین نیاز آموزشی دانشجویان را در چهار عنصر هدف، محتوا، روش تدریس و ارزشیابی به ترتیب زیر نشان می دهد: دانشجویان و اساتید مهم ترین نیاز خود را در بخش اهداف دروس عمومی قابلیت انعطاف با نیازهای درحال تغییر جامعه در بخش های مختلف (اقتصادی،فرهنگی،آموزشی و غیره)، و توجه به پرورش توانایی های مهارتی دانشجویان دانستند، در محتوا، ارایه محتوای دروس عمومی با توجه به دانش و اطلاعات جدید و به روز، تاکید بر محتوای دروس عمومی برای رشد بینش و فرهنگ دانشجویان، مهم ترین نیاز دانسته شد، در روش تدریس استفاده ازروش تدریسی که به پرورش مهارت فکری، قدرت خلاقیت و ابتکار در دانشجویان بپردازد و  نیز استفاده ازروش های تدریس مورد استفاده در دروس عمومی متناسب با موضوعات مورد تدریس، مهمترین نیاز دانستند، در روش ارزشیابی، استفاده اساتید از روش های ارزشیابی به طور مستمر و مناسب عناوین درسی، به طور مشترک مهم ترین نیاز دانسته شد. این یافته ها می تواند در ارتقای کیفیت دروس عمومی و انطباق آن با نیازهای دانشجویان اثربخشی بالایی در جامعه ایجاد کند و اهمیت و ارزش این دروس را در میان دانشجویان بالا ببرد.