بررسی تطبیقی تفسیر آیه مودت در تفاسیر التبیان، المیزان، التحریر و التنویر و کشاف با تکیه بر قرائن داخلی و خارجی آیه

یکی از آیاتی که دلالت بر وجوب مودت نسبت به اهل بیت (ع) دارد، آیه 23 شوری است. در پژوهش حاضر با روش تحلیلی- تطبیقی، با محور قرار دادن چهار تفسیر: التبیان، المیزان، التحریر و التنویر و الکشاف و بررسی تطبیقی آن ها حول آیه ی مربوطه، به بررسی تفسیر آیه و به دست آوردن معنای موردنظر از عبارت «موده فی القربی» پرداخته می شود. یافته ها نشان می دهد که در تفاسیر المیزان و التبیان و الکشاف، با توجه به قراین موجود در آیه، ازجمله استثناء و روایات متواتر ذیل تفسیر آیه، منظور از «موده فی القربی» را مودت و دوستی نسبت به اهل بیت پیامبر (ص) گرفته اند و این معنا، موافق با قراین داخلی و خارجی در آیه است. تفسیر ارایه شده در التحریروالتنویر که معنای قربی را در قرابت و نزدیکی در نسب قریشی بیان می دارد، با قراین داخلی، یعنی توجه به مفردات و ظاهر آیه و قراین خارجی که شامل روایات صحیح دال بر دوستی با اهل بیت (ع) است، موافق نیست.