تعیین شاخص خرابی سازه های سه بعدی فولادی مجاور هم با در نظر گرفتن تاثیر اندرکنش سازه-خاک-سازه و بررسی عملکرد آنها در حوزه زمان و فرکانس

ارزیابی سازه های آسیب دیده در حین زلزله های دهه اخیر مشخص کرده که اندرکنش خاک-سازه و مجاورت سازه ها  درکنار یکدیگر ازجمله عواملی هستند که بر میزان آسیب های جانی، مالی و تخریب سازه ها اثر به سزایی دارند. در این مقاله عملکرد لرزه ای سازه سه بعدی فولادی یک بار با در نظر گرفتن اندرکنش خاک-سازه و بار دیگر با در نظر گرفتن دو سازه مشابه کنار یکدیگر روی خاک (اندرکنش سازه-خاک-سازه) ارزیابی شده است. برای دستیابی به این منظور مدل های سه بعدی از سازه فولادی شش طبقه با پلان متقارن و سیستم های باربر جانبی قاب خمشی و قاب مهاربندی شده طراحی شده است. نوع  خاک مدل سازی شده، از نوع سست بوده و مدل سازی خاک با روش زیر سازه (فنر غیرخطی وینکلر) انجام شده است. برای انجام تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، 11 زلزله مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از تحلیل های تاریخچه زمانی مشخص کرده که اندرکنش سازه-خاک-سازه موجب افزایش دامنه تغییرمکانی بام سازه به میزان 58 درصد نسبت به پاسخ سازه تنها روی خاک می گردد. ارزیابی پاسخ تغییر مکان سازه در حوزه فرکانسی (چگالی طیفی) مشخص کرده که اندرکنش سازه-خاک-سازه باعث افزایش در دامنه چگالی طیفی (به طور متوسط 6/44 درصد افزایش دامنه چگالی طیفی اتفاق افتاده است) و تغییرات در فرکانس غالب مجموعه سازه و خاک شده که نیاز به بررسی بیشتری دارد. از طرف دیگر نتایج مشخص کرده است که اندرکنش سازه-خاک-سازه به طور متوسط تا 32 درصد شاخص خرابی سازه را نسبت به اندرکنش خاک-سازه افزایش می دهد.