بررسی رابطه رضایتمندی شغلی با کیفیت زندگی زناشویی و نقش الگوهای مرجع در این ارتباط، در کارکنان شاغل در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه سه عامل رضایتمندی شغلی، رضایتمندی زناشویی و الگوهای مرجع با یکدیگر در کارکنان متاهل شاغل در ستاد شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب است. روش این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل همه شاغلین زن و مرد متاهل در شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب در سال 1401 است. حجم نمونه 89 نفر است که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه های مرتبط با موضوع پژوهش است که به صورت چاپ شده در اختیار کارکنان قرار گرفت و روش آماری مورد استفاده، روش رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS است. روش و ابزار گردآوری اطلاعات، استفاده از روش میدانی و ابزار پرسش نامه است. قلمرو موضوعی، قلمرو مکانی و زمانی به ترتیب عبارتند از همه کارکنان متاهل شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب واقع در شهرستان اهواز در بهار سال 1401. همچنین جامعه مورد مطالعه، تمام شاغلین زن و مرد متاهل شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب و حجم نمونه، 89 نفر است. نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که بین سه متغیر رضایتمندی شغلی، رضایتمندی زناشویی و الگوهای مرجع رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. بدین صورت که شاغلین متاهلی که رضایتمندی شغلی دارند و الگوهای مرجع را نیز مد نظر قرار می دهند از زندگی زناشویی خود هم رضایت دارند و از سوی دیگر شاغلین متاهلی که رضایتمندی زناشویی دارند و در زندگی خود الگوهای مرجع را مد نظر دارند در شغل خود نیز موفق و راضی هستند.