حذف مقایسه ای مواد آلی فرار از محیط آبی با استفاده از ازن، آهن/پراکسیدهیدروژن و ماورای بنفش/آهن/پراکسید هیدروژن

مواد آلی فرار (VOCها) از مهم ترین و خطرناک ترین آلاینده های موجود در محیط های آبی می باشند که به دلیل سمیت بالا و مضرات فراوان بر سلامتی انسان و سایر موجودات باید به طور کامل از محیط های آبی حذف گردند. از بین روش های مطالعه شده بر روی حذف VOCها، فرآیندهای ازناسیون، Fe/H2O2 و UV/Fe/H2O2 از بازدهی حذف بالایی برخوردار هستند. در این پژوهش حذف فنول از محیط آبی توسط فرآیندهای ازناسیون، Fe/H2O2 و UV/Fe/H2O2 در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد. برای انجام آزمایش ها و تاثیر بر هم کنش بین پارامترها و تعیین شرایط بهینه، طراحی آزمایش به روش RSM انجام شد. کلیه آزمایش ها در دمای محیط انجام شد. پارامترهای Fe2O3، H2O2 بر حسب میلی مولار و زمان واکنش (دقیقه) برای فرآیندهای Fe/H2O2 و UV/Fe/H2O2 و پارامترهای pH، جریان گاز ازن و زمان واکنش برای فرآیند ازناسیون به عنوان پارامترهای با اثرگذاری بالا بر درصد حذف شناخته شدند. در شرایط بهینه پارامترها با روش Fe/H2O2  حذف 99 درصدی فنول از محلول های آبی و با روش فنتون UV/Fe/H2O2 حذف 3/99 و با فرآیند ازناسیون حذف 5/99 درصدی فنول حاصل گردید. مقایسه فرآیندهای Fe/H2O2  و UV/Fe/H2O2 و ازناسیون نشان داد که هر سه فرآیند قابلیت حذف ترکیبات آلی فرار از پساب با بازده بالا را دارا می باشند، اما فرآیند ازناسیون در مدت زمان کمتری نسبت به فرآیندهای دیگر قادر به حذف آلاینده ها از پساب خواهد بود. با استفاده از روش RSM معادله درجه دوم با ضریب همبستگی بسیار بالایی برازش شد. مقادیر R2 و R2(adj) مدل پیش بینی شده برای حذف فنول در فرآیند Fe/H2O2  به ترتیب %92/95 و %25/92 و در فرآیند UV/Fe/H2O2 به ترتیب %00/96 و %41/92 و در فرآیند ازناسیون به ترتیب %78/95 و %99/91 به دست آمد.