بررسی اثر پارامترهای فرایندی روان‏ کننده ‏های بر پایه‏ ی پلی‏کربوکسیلات بر عملکرد آن‏ها در بتن

فوق‏روان‏کننده ‏ها جزو مهم‏ترین مواد افزودنی بتن هستند که با کاهش گرانروی و تنش تسلیم بتن تازه باعث بهبود روانی آن خواهند‏شد. یکی از پرکاربرد‏ترین مواد فوق‏روان‏کننده رایج در صنعت بتن، فوق‏روان‏کننده‏های بر پایه پلی‏کربوکسیلات هستند. این مواد در اثر جذب‏شدن بر روی سطح ذرات سیمان و با سازوکار قالب ممانعت فضایی از به‏ هم‏ چسبیدن ذرات در بتن جلوگیری کرده و باعث بهبود روانی آن می‏شوند. در پژوهش انجام‏شده، تاثیر پنج نوع فوق‏روان‏کننده بر روی خواص ملات و بتن تازه و سخت‏شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می‏دهد که بر اساس آزمون‏های شیمیایی هر پنج نوع فوق‏روان‏کننده از نوع پلی‏کربوکسیلات با گروه‏های عاملی یکسان هستند و تفاوت آنها در جرم مولی و طول شاخه‏های جانبی آن‏ها است. در نهایت با توجه به عملکرد هر پنج نوع فوق‏روان‏کننده مشخص شد که با افزایش طول زنجیر پلیمر و طول شاخه‏ های جانبی و همچنین افزایش درصد مواد جامد فوق‏روان‏کننده، گرانروی پلاستیک ملات و بتن کاهش می‏یابد، زیرا ممانعت فضایی زنجیرهای پلیمری جذب‏شده بر سطح ذرات سیمان افزایش یافته و امکان تجمع این ذرات که باعث کاهش روانی بتن می‏شود کاهش می‏یابد. در اثر استفاده از ماده افزودنی ضد‏کف نیز هوای محبوس در بتن کاهش می‏یابد، اما با افزایش مقدار آن از یک مقدار بهینه، آب‏انداختگی بتن افزایش و کارایی آن کاهش می‏یابد.