چشم انداز بارش ایران در قرن 21 با به کارگیری مقیاس کاهی آماری برونداد مدل های منتخبCMIP6 توسط نرم افزار CMHyd

این پژوهش چشم انداز تغییرات محتمل بارش در 43 ایستگاه هواشناسی کشور را تا انتهای قرن حاضر ارایه می کند. برای این منظور، از داده های چهار مدل از نوع ESM به نام های MIROC6، FGOALS_g3، BCC-CSM2-MR و ACCESS-ESM1-5 از مجموعه مدل های سری CMIP6 استفاده شد. برونداد خام بارش توسط نرم افزار CMHyd مقیاس کاهی شد. دوره مشاهداتی 2014-1985 و دوره های آینده به صورت آینده نزدیک 2050-2026، آینده میانه 2075-2051 و آینده دور 2100-2076 در نظر گرفته شدند. تغییرات بارش در سطح معنی داری 05/0 بر مبنای سه سناریوی SSP1-2.6، SSP2-4.5 و SSP5-8.5 بررسی شد. نتایج نشان دادند که تغییرات بارش آینده در حدود 78 درصد از ایستگاه ها معنی دار نیستند و در 19 و 3 درصد ایستگاه ها به ترتیب افزایش و کاهش معنی داری دارند. بیشترین افزایش بارش در جنوب-جنوب شرق و بیشترین کاهش در زاگرس مرکزی رخ خواهد داد. میانگین بارش کشور در مقیاس سالانه 4/0 درصد (با دامنه عدم قطعیت 14 درصد) افزایش می یابد. پیش نگری در مقیاس فصلی نشانگر تغییرات در فصول بهار، تابستان، پاییز و زمستان به ترتیب به مقدار 2/15+، 11-، 6- و 5/3+ درصد می باشد. اگرچه برای فصل بهار افزایش بارش 2/15 درصدی پیش نگری شده است، اما دامنه تغییرات 9/81 درصدی نشان از بی اعتمادی به بارش های آینده این فصل است.