سیاستگذاری جنایی در نقض امنیت سایبری و رهیافت های پیشگیری اجتماعی

امنیت، مهم ترین مولفه در اقتدار سیاسی دولت هاست و دنیای سایبری با اذعان به دست آوردهای ارزش مندش؛ ناقض آن است. لذا سیاستگذاری جنایی پیشگیرانه کارآمد در قبال نقض امنیت سایبری دارای آنچنان اهمیتی است که غفلت از آن، می تواند نظام کیفری را با چالش های غیرقابل جبرانی روبرو سازد. این نگاشته با استفاده از روش تحلیل اسناد و به روش توصیفی تحلیلی در پی خوانش وضعیت سیاستگذاری جنایی پیشگیرانه اجتماعی ایران در قوانین و اسناد بالادستی در قبال نقض امنیت سایبری و بررسی راهبردهای نظم امنیت سایبری در قوانین دیگر کشور می باشد. به نظر می رسد سیاستگذاری جنایی در ایران می تواند نقش قابل توجهی به ویژه در حوزه اقدامات پیشگیرانه اجتماعی در قبال نقض امنیت سایبری ایفا نماید و در این رهگذر کشورهای مختلف رویکردهای امنیتی متعددی را در قبال پیشگیری از نقض امنیت سایبری اتخاذ نموده اند. براساس یافته های این پژوهش، هرچند ایران در تقویت بنیان های امنیتی مقابلات سایبری راهبردهای مختلفی را درنظر داشته، اما به جهت نبود سیاستگذاری افتراقی مناسب تا به حال موفق به اتخاذ سازوکارهای پیشگیرانه اجتماعی متمرکز و کارآمدی در قبال پیشگیری از نقض امنیت سایبری نگردیده و تدابیر اعمال شده، غالبا دارای ماهیت غیرفنی نظیر آموزش و ارتقاء دانش دیجیتالی می باشند.