بهبود صفات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و میزان کافئیک اسید گیاه علف لیمو (Cymbopogon) citratus تحت تنش شوری با تلقیح میکوریزای آربوسکولار

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
مقدمه و هدف

قارچ های میکوریزای آربوسکولار می توانند تحمل به شوری و بهره وری گیاهان را در خاک های شور- قلیایی با استفاده از استراتژی های مختلف از جمله جذب عناصر غذایی، تنظیم اسمزی، شکل دهی خاک و غیره بهبود بخشند. بنابراین، استفاده از قارچ های میکوریزای آربوسکولار برای کاهش اثرات شوری مورد توجه واقع شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر قارچ میکوریزای آربوسکولار بر صفات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و میزان کافییک اسید گیاه علف لیمو (Cymbopogon citratus) تحت تنش شوری انجام شد.

مواد و روش ها

آزمایش به‎صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل عامل اول قارچ های میکوریزی آربوسکولار (تلقیح و عدم تلقیح قارچ) و عامل دوم تیمار شوری در چهار سطح (0، 50، 100 و 150 میلی مولار) بود. صفات رنگیزه های فتوسنتزی، نشت یونی، پرولین، کربوهیدرات های محلول، فلاونویید، آنتوسیانین، پروتیین، آسکوربات پراکسیداز، میزان یون های سدیم و پتاسیم و تغییرات محتوای کافییک اسید علف لیمو مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها

تلقیح گیاه با قارچ آربوسکولار در سطوح شوری (150 میلی‎مولار) میزان نشت یونی را به میزان 34/14 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. تلقیح گیاه با قارچ آربوسکولار باعث بهبود کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوییدها در مقایسه با عدم حضور آن در سطوح شوری (150 میلی مولار) به ترتیب به میزان 118/51، 82/35، 50/70 و 98/64 درصد شد. نتایج نشان داد که گیاهان علف لیمو در برابر تنش شوری (150 میلی مولار) برای حفظ وضعیت خود میزان پرولین، کربوهیدرات، فلاونویید، آنتوسیانین، پروتیین و آسکوربات پراکسیداز در تلقیح با قارچ آربوسکولار به ترتیب به میزان 20/48، 94/94، 27/27، 30 و 17/39 درصد نسبت به شاهد (بدون تلقیح) افزایش داد. همچنین نتایج نشان داد که تحت تنش شوری 150 میلی مولار و حضور قارچ آربوسکولار میزان پتاسیم 15/39 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت؛ در حالی که میزان سدیم در حضور این قارچ نسبت به شاهد 8/46 درصد کاهش یافت. بررسی ها نشان داد که درصد اسید کافییک در علف لیموی تلقیح شده با میکوریزای آربوسکولار نسبت به گیاهان شاهد 0/686 درصد افزایش یافته است.

نتیجه گیری

این مطالعه استفاده بالقوه از فناوری میکوریزا را به عنوان یک رویکرد بیوتکنولوژیک عملی برای افزایش رشد و افزایش تولید ترکیبات فعال زیستی Cymbopogon citratus در خاک های متاثر از نمک پیشنهاد می کند.

زبان:
فارسی
صفحات:
133 تا 144
لینک کوتاه:
magiran.com/p2626876 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!