بررسی اثر عوامل فیزیکی پارچه بر آویزش عینی و ذهنی آن

آویزش پارچه یکی از ویژگی ها یی مهم تاثیرگذار بر زیبایی شنا ‍سی و راحتی پوشاک است. در این تحقیق اثر عوامل مهم فیزیکی پارچه شامل وزن، ضخامت، تراکم، طول خمشی در سه راستای طولی، عرضی و اریب در 26 نمونه پارچه مختلف تاری و پودی (با بافت های تافته، سرژه و ساتین) و حلقوی بر ضریب آویزش پارچه ها آنها مورد بررسی قرار گرفت. ضریب آویزش با دو روش عینی (با انجام آزمایش کیوسیک) و ذهنی (رتبه بندی توسط 5 داور) ارزیابی شد. سپس با تحلیل رگرسیون غیر خطی چند متغیره ارتباط مشخص شد موثرترین  عامل در پیش بینی ضریب آویزش پارچه، طول خمشی آن در دو راستای طولی و عرضی است. با توجه رابطه ای توسعه یافته برای پیش بینی ضریب آویزش بر اساس دو عامل مذکور مشخص گردید که ضریب همبستگی بین نتایج تجربی و پیش بینی مدل برابر با 90/0 و مقادیر خطا در محدوده 25/0 تا 42/5 درصد با میانگین 39/1 درصد بوده که حاکی از انطباق خوب بین نتایج مدل و نتایج روش کیوسیک است. همچنین از مقایسه رتبه بندی پارچه ها بر اساس نتایج مدل و نتایج ارزیابی ذهنی داوران مشخص گردید که رتبه 15 نمونه پارچه در هر دو روش یکسان بوده و در سایر نمونه ها اختلاف محدود به یک رتبه می شود.