تبیین و بررسی زنانه نویسی در رمان سووشون سیمین دانشور براساس سبک شناسی فمینیستی سارا میلز

«سبک شناسی فمینیستی» از جمله رویکردهای فرهنگی- اجتماعی دانش سبک شناسی است که «سارا میلز» در این زمینه الگویی مطرح می کند و این شیوه را بهترین روش برای بررسی و تحلیل موضوع فمینیسم و اثربخشی آن در متون ادبی با استفاده از ابعاد و جنبه های زبان شناختی آنها می داند. در نوشتار حاضر با بهره گیری از این الگو، به این پرسش پاسخ می دهیم که مشخصه های زنانه نویسی چیست و در رمان مورد بحث چگونه نمود پیدا می کند. میلز معتقد است نویسندگان زن، مولفه های گوناگون زبانی را در ساختار و محتوای آثارشان با تاثیرپذیری از ویژگی های زنانه، عواطف و دیدگاه های جنسیتی خود استفاده می کنند و از این رو در تحلیل آثارشان باید به سه سطح تحلیل بر پایه واژگان، جمله ها و گفتمان توجه داشت. بنابراین با این نگاه و با بهره گیری از الگوی پیشنهادی سارا میلز و نظرهای صاحب نظران این حوزه، رمان «سووشون» سیمین دانشور انتخاب و بررسی شد. این پژوهش در حوزه سبک شناسی عملی و با روش توصیفی-کتابخانه ای و تحلیل های مبتنی بر آن بر پایه مولفه های الگوی سارا میلز و با هدف یافتن مشخصه های زنانه نویسی در اثر منتخب انجام گرفت. یافته های پژوهش با نمود ویژگی های زنانه نویسی در رمان مذکور عبارتند از:.در سطح واژگان: کاربرد متعدد تعابیر زنانه در فارسی، واژه های متعلق به حوزه زنان، کاربرد رنگ واژه ها، تعدد شخصیت های زن؛ در سطح جملات: کاربرد فراوان جملات ساده خبری، توصیفی، کوتاه، احساسی، جزیی نگری. کاربرد نشانه های فرازبانی سه نقطه و خط تیره، وجه عاطفی کم بسامد، جملات پرسشی به شکل حدیث نفس. در سطح گفتمانی: زاویه ی دید سوم شخص (دانای کل) بیرونی، شخصیت اصلی: یوسف و زری، متن روایی، راوی  نویسنده،  لحن مودبانه و صمیمی، درون مایه ای با اندیشه های فمینیستی. زمان و مکان وقوع داستان دوره ی پهلوی اول، شیراز و روستاهایش.