بررسی دیدگاه پرستاران شاغل در مراکز آموزشی- درمانی کرمانشاه در مورد آموزش مداوم در سال 1381

با آموزش مداوم پرستاران می توانند به تغییرات سریع در سیستم بهداشتی پاسخ مناسب داده و مهارت های حرفه ای خود را افزایش دهند. آموزش مداوم فعالیت هایی از قبیل خواندن یک مجله حرفه ای یا کتاب های مرجع، گوش دادن به یک سخنرانی و یا مشاهده یک پرستار در حین کار را نیز شامل می شود.
این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه پرستاران در مورد آموزش مداوم، منابع مورد استفاده و نیازهای آموزش مداوم صورت گرفت.
این پژوهش مطالعه ای توصیفی مقطعی است که داده های آن توسط پرسشنامه ای که سوالات آن بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت تنظیم شده بود، جمع آوری گردید. 100 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی - درمانی کرمانشاه در این مطالعه شرکت کردند.
37% از افراد مورد مطالعه مذکر و 63% مونث بودند. میانگین (انحراف معیار ±) سن 34.15 (±5.3) سال و سابقه کار 10.97 (3.8%) سال بود. 64% نمونه متاهل و 36% مجرد بودند. در بین انگیزه های شرکت در آموزش مداوم «بهبود مراقبت از بیمار» با میانگین نمره 3.89 مهم تر از سایر موارد ارزیابی شده بود. موانع شرکت در برنامه های آموزش مداوم با اندک تفاوتی اهمیت نسبتا یکسانی داشتند (حداقل و حداکثر میانگین نمره به ترتیب 3.19 و 3.39)، «فرایند بیماری» به عنوان مهم ترین حیطه ای که نیاز به آموزش مداوم دارد با میانگین نمره 3.29 از سوی پرستاران مورد مطالعه مطرح گردید.
اهمیت دادن به آموزش مداوم در پرستاری امری مهم بوده و برای افزایش انگیزه پرستاران و کاهش موانع می توان با افزایش تعداد پرسنل، کاهش حجم کاری، تاثیر دادن شرکت در دوره های آموزشی در ارتقای افراد و اختصاص دادن زمان های خاص به امر آموزش مداوم، اقدام کرد.