معرفی کاربردهای تکنیک چرخه عمر در ارزیابی سامانه های توزیع آب

نسل ما با چالش ‏های دلهره‏ آوری که تحت تاثیر فعالیت‏ های انسانی ایجاد شده مانند تغییر شرایط جوی و فشار رو به افزایش بر محیط ‏زیست روبه‏ رو است. با تامل بر این شرایط محیط ‏زیستی و ارتباط آن‏ها با چالش ‏های اجتماعی و اقتصادی، برای رسیدن به هدف توسعه پایدار سازمان ملل، به ابزارهای جامع و قوی برای کمک به تصمیم‏ گیری برای شناسایی راه‏ حل‏ هایی که به بهترین شکل از توسعه پایدار پشتیبانی می ‏کنند، نیاز است. تصمیمات باید یک چشم ‏انداز سیستمی داشته باشند و چرخه عمر و کلیه تاثیرات مربوط به آن را در نظر بگیرند. ارزیابی چرخه عمر (LCA) ابزاری است که این خصوصیات را دارد. در این مطالعه، ابتدا روش ‏شناسی ارزیابی چرخه عمر معرفی و سپس با مرور مقالات، چند کاربرد این روش در سامانه ‏های توزیع آب بررسی می‏ شود. بررسی پژوهش ‏های پیشین نشان داد جایگزینی انتقال ثقلی آب با پمپاژ کردن آن، می‏ تواند 64 تا 81 درصد باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه‏ ای شود. همچنین انتخاب جنس و قطر مناسب برای لوله ‏های شبکه توزیع آب که کاهش نشت از شبکه را در پی خواهد داشت، موجب افزایش طول عمر شبکه و تا 75 درصد صرفه ‏جویی در هزینه ‏ها خواهد شد. در نهایت بازیافت شبکه پس از عمر مفید، اثرات محیط‏‏زیستی  مثبت قابل توجهی دارد و می ‏تواند پتانسیل مسمومیت انسان و آلودگی منابع طبیعی را 60 تا 88 درصد کاهش دهد.