اثر جیره های حاوی سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر عملکرد تخمگذاری و جوجه درآوری مرغان مادر بومی سپاهان

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر جیره های حاوی سطوح مختلف انرژی و پروتیین بر توان تخم گذاری و قدرت جوجه درآوری مرغان مادر بومی سپاهان انجام شد. در این پژوهش سه سطح انرژی قابل سوخت وساز (2400، 2550 و2700 کیلوکالری در کیلوگرم) و دو سطح پروتیین خام (14 و 16 درصد) با  پنج تکرار بررسی شد. آزمایش از سن 42 هفتگی شروع و طی سه دوره 28 روزه تا پایان 53 هفتگی ادامه داشت. در طول دوره آزمایش و در سه مرحله تخم مرغ ها به دستگاه جوجه کشی منتقل و راندمان باروری، قدرت جوجه درآوری، وزن جوجه یک روزه و درصد وزن جوجه به وزن تخم مرغ های قابل جوجه کشی اندازه گیری شد. در کل دوره آزمایش، میزان مصرف خوراک، وزن تخم مرغ و درصد تولید تخم مرغ تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. وزن توده ای تخم مرغ با جیره های حاوی 2550 کیلوکالری به طور معنی داری بالاتر ازمرغ هایی بود که از جیره های حاوی 2400 کیلوکالری تغذیه شدند (0/05>P). ضریب تبدیل خوراک به تخم مرغ نیز با جیره های حاوی 2550 کیلوکالری پایین تر از 2400 کیلوکالری بود (0/05>P). بالاترین میزان نطفه داری و جوجه درآوری در تیمارهای حاوی 2550 کیلوکالری انرژی حاصل شد (0/05>P). با توجه به نتایج حاصل، برای تغذیهمرغ های مادر بومی سپاهان با سنین 42 تا 53 هفته جیره حاوی 2550 کیلوکالری انرژی قابل سوخت وساز و سطح 14 درصد پروتیین خام در دوره تخم گذاری مناسب می باشد.