اثر بیوچار پسماند تر شهری، پروبیوتیک و زئولیت بر عملکرد، متابولیت های خونی و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی تحت تنش سرمایی

در پژوهش حاضر اثر بیوچار پسماند زباله تر بر عملکرد، متابولیت های خونی و مورفولوژی روده جوجه های گوشتی تحت تنش سرمایی با تخصیص 350 قطعه جوجه گوشتی راس-308 (یک روزه، مخلوط دو جنس) در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار، پنج تکرار و 10 جوجه در هر تکرار در دو سالن مجزا (سرد و دمای توصیه شده) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- شاهد مثبت (جیره پایه؛ دمای توصیه شده)، 2- شاهد منفی (جیره پایه؛ تنش سرمایی)، 3 تا 5- به ترتیب شاهد منفی به همراه 0/5، 0/75 و یک درصد بیوچار پسماند تر، 6- شاهد منفی به همراه 0/02 درصد پروبیوتیک اکوباکتو-پی (Ecobacto-P) و 7- شاهد منفی به همراه یک درصد زیولیت بودند. در گروه های تنش سرمایی، از هفت روزگی تا انتهای آزمایش (42 روزگی) دمای سالن به 17 درجه سانتی گراد کاهش داده شد. تنش سرمایی منجر به کاهش خوراک مصرفی و وزن بدن، درصد لاشه و چربی حفره بطنی، غلظت تری گلیسرید و فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز و گلوتامات ترانس آمیناز و عرض پرز ژوژنوم و ایلیوم شد درحالی که تلفات کل و آسیتی، طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت ژوژنوم و ایلیوم را افزایش داد (p<0/05). افزودن یک و 0/5 درصد بیوچار و پروبیوتیک سبب افزایش وزن بدن، طول و سطح مقطع پرز ژوژنوم و ایلیوم و کاهش ضریب تبدیل خوراک نسبت به گروه شاهد پرورش یافته در شرایط تنش سرمایی شدند. به طور کلی، افزودن بیوچار و پروبیوتیک گرچه منجر به بهبود عملکرد و مورفولوژی روده شدند، اما اثرات منفی تنش سرمایی را کاملا جبران نکردند.