بررسی نابرابری توزیع شاخص های اشتغال در ایران با تاکید بر نواحی روستایی

تامین اشتغال و رفع نابرابری میان مناطق در راستای ایجاد تعادل منطقه ای، یکی از دغدغه های سیاست گذاران و برنامه ریزان توسعه منطقه ای است و در جوامع روستایی که نقش کلیدی را تامین مواد اولیه و امنیت غذایی ایفا می نمایند، اهمیت آن دوچندان است. هدف از پژوهش کمی و کاربردی حاضر تحلیل شاخص های اشتغال در بخش روستایی 31 استان ایران است. داده های مورد نیاز از مرکز آمار ایران تهیه شد. یافته ها نشان داد به لحاظ برخورداری از شاخص های اشتغال سه استان زنجان، اردبیل و قزوین به ترتیب با امتیاز نهایی 3337/0، 2373/0 و 232/0، رتبه های اول تا سوم و سه استان سیستان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمد و کرمان به ترتیب با امتیاز نهایی 3788/0-، 318/0- و 218/0-، پایین-ترین رتبه ها را داشته-اند. نتایج توزیع فضایی نشان داد اگر کشور را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم نماییم، نیمه شمالی کشور به لحاظ برخورداری از شاخص های اشتغال در وضعیت بهتری نسبت به نیمه جنوبی قرار دارد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد میان برخورداری استان ها از شاخص های اشتغال و فاصله از مرکز در سطح 99 درصد اطمینان، ارتباط آماری معنادار و منفی وجود دارد. اولویت دادن به استان های محروم از طریق سرمایه گذاری و حمایت موثر در راستای اشتغال زایی پایدار، مهم ترین توصیه سیاستی مطالعه حاضر است.