جایگاه جغرافیای طبیعی، سیاسی و نظامی تبرستان در تاریخ نگاری سیدظهیرالدین مرعشی

جغرافیای تاریخی به عنوان یک علم دربرگیرنده دو دانش جغرافیا و تاریخ است و تاریخ علم بررسی زندگی انسان هاست که در بستر جغرافیا تحقق می یابد. تاریخ نگاری محلی دارای جنبه های محلی بوده و با نگاه جزیی و دقیق تری به بررسی گذشته دور و نزدیک منطقه جغرافیایی موردنظر می پردازد. تاریخ نگار بازتاب دهنده نوع نگرش و تفکر خود و یک قوم و ملت نسبت به محیط اطراف خود و جامعه پیرامونی آن است . هدف این پژوهش، واکاوی جایگاه ابعاد گوناگون جغرافیایی در تاریخ نگاری مرعشی است. مرعشی، حوادث و رویدادهای تاریخی و اجتماعی را در بستر جغرافیایی روایت می کند که خود شاهد و ناظر آن بوده است. تاثیرات متقابل انسان و جغرافیا و نیز ارتباط بین بینش و نگرش مورخ و فهم تاریخی او بحث اصلی پژوهش حاضر است. مساله اصلی پژوهش حاضر این است که چرا سیدظهیرالدین مرعشی در تاریخنگاری خود، از میان همه ابعاد جغرافیایی، صرفا به جغرافیای طبیعی، سیاسی و نظامی تبرستان، عنایت و التفات ویژه ای داشته است؟ در این تحقیق، فرضیه ای متصور نبوده و مساله به صورت اکتشافی مورد پژوهش قرار گرفته است.موقعیت خاص جغرافیایی، استقلال اقتصادی و سیاسی، ناکامی های طولانی و مستمر مهاجمان ایرانی و انیرانی در فتح تبرستان و مامن بودن آن برای پناهندگان سیاسی و مذهبی، مهم ترین عوامل توجه ویژه مرعشی به جغرافیای طبیعی، سیاسی و نظامی تبرستان در تاریخ نگاری محلی بوده است.