بررسی تناوب سببی در زبان فارسی بر اساس رویکرد علی

مطابق با رویکرد علی، مهم ترین عامل در تجلی موضوع ها، روابط علی میان مشارکین یک رویداد است و تناوب های زبانی نتیجه نماسازی بخش های مختلف این روابط می باشند. بر اساس این رویکرد، اختلاف بین دو گونه سببی و ضدسببی به ابتدای بخش نماسازی شده مربوط می شود: در گونه های سببی، جایگاه آغازین نمای فعل، توسط سبب و در گونه های ضدسببی، این جایگاه توسط مسبب اشغال می شود، زیرا گونه های ضدسببی موقعیتی را وصف می کنند که تاکید بر تغییر مسبب و کاهش کنشگری سبب است. بررسی دستی 3602 داده پیکره بنیاد که برگرفته از پیکره همشهری دو می باشند، گویای آن بود که موضوع تاکید بر تغییر مسبب و کاهش کنشگری سبب، همبستگی زیادی با موضوعیت مسبب دارد. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که در مورد گونه های سببی نیز موضوعیت بیش تر سبب، زمینه را برای تاکید بر سببیت سبب، قرار گرفتن آن در آغاز نمای فعل و در نتیجه تجلی آن، در نقش فاعل فراهم می آورد.